Druhny i Druhowie,
z głębokim żalem informujemy, że w dniu 2 kwietnia 2020 r. odszedł na Wieczną Wartę hm. Jan Głodek. Zaledwie kilka dni temu pożegnaliśmy hm. Zbigniewa Zbieranka. Nic nie wskazywało na to, że społeczność Hufca ZHP Pałuki i członkowie szubińskiego Kręgu Seniora ZHP będą musieli pożegnać niezwykłego działacza Związku Harcerstwa Polskiego – harcmistrza Jana Głodka, bardzo zaangażowanego instruktora ZHP, a później aktywnego członka Kręgu Seniora. Nie ulega wątpliwości, że harcerstwo było jego życiem.
Odszedł nagle, w biegu, mimo starszego wieku, jeszcze w pełni sił. Zostawił w smutku żonę, znajomych, przyjaciół, z którymi umawiał się na kolejne zbiórki, by powspominać i dokumentować dawne czasy. Podkreślał, że zależy mu na tym, aby zachować to wszystko dla przyszłych pokoleń. Druh Jan wpisał się trwale i najlepszymi zgłoskami w harcerstwo na Ziemi szubińskiej i pałuckiej. Organizacja ta stanowiła dla niego wspaniały okres życia w mundurze harcerskim i instruktorskim. Zawsze służył pomocą i radą, wspierał swoim udziałem w uroczystościach patriotycznych, a zbiórki, alerty, biwaki i obozy były dla niego swoistą szkołą życia.
Wydaje się, jakby to było wczoraj … gdy rozmawiałem z druhem Janem Głodkiem. Także podczas naszego spotkania nawiązywał do harcerskich pamiątek i kronik związanych z szubińskim harcerstwem. Zapamiętam go jako wspaniałego człowieka: pełnego pasji, oddanego służbie – człowieka prawego oraz o ogromnej pracowitości i serdeczności, niezawodnego przyjaciela.
- Jan Głodek, kustosz Sali Tradycji w Harcerskim Centrum Edukacji Ekologicznej w Funce.
Relacje ojca na temat powstania wielkopolskiego wspominał hm. Jan Głodek. Dorastanie u boku byłego powstańca wielkopolskiego było dla druha Jana Głodka prawdziwą „żywą lekcją historii”.
Jak podrastałem, dowiedziałem się więcej o ojcu, o powstaniu. ,,Dojechałem” do ponad 80 lat, w związku z tym mam opanowaną wiedzę o powstaniu, o powstańcach, o Szubinie i środowisku szubińskim – opowiada syn powstańca wielkopolskiego.
Komendant Bydgoskiej Chorągwi ZHP 1.05.1961 – 31.03.1969
Jego harcerska przygoda rozpoczęła się w roku 1945, gdy po trudnych latach wojennej zawieruchy, jako trzynastoletni chłopiec został członkiem drużyny harcerskie. Był synem szubińskiego uczestnika Powstania Wielkopolskiego. Szubin był jego rodzinnym miastem. W czerwcu 1950 roku po ukończeniu szkoły, został skierowany przez komendę hufca w Szubinie na kurs organizatorów placówek wychowania pozaszkolnego do Centralnego Ośrodka Kształcenia Kadr ZHP. Po jego ukończeniu został pracownikiem etatowym Komendy Chorągwi ZHP w Bydgoszczy na stanowisku kierownika działu technicznego Domu Harcerza w Bydgoszczy, przy ul. Libelta 8. Prowadził zajęcia w pracowni radiotechnicznej i fotograficzno-filmowej. Zainicjował powołanie Bydgoskiego Towarzystwa Fotograficznego. 29 grudnia 1952 roku rozpoczął służbę wojskową w Jednostce Wojskowej 25-75 w Zabrzu. Po zakończeniu służby został instruktorem wydziału harcerskiego w Zarządzie Wojewódzkim Związku Młodzieży Polskiej w Bydgoszczy (w tym czasie ZHP było integralną częścią ZMP). Od września 1957 roku przeszedł do pracy w komendzie hufca ZHP w Szubinie, obejmując funkcję etatowego zastępcy hufcowego.
16 grudnia 1958 roku w ruinach zamku Sędziwoja Pałuki w Szubinie, przy jego osobistym udziale hufce Żnin i Szubin, utworzył pierwszy w Chorągwi Bydgoskiej Związek Hufców – Sztab „Pałuki” (wiele lat później, bo w 2002 roku, kiedy zlikwidowano powiat szubiński, Hufiec Szubin i Żnin połączyły się ponownie i utworzyły działający do dzisiaj Hufiec „Pałuki”).
10 kwietnia 1959 roku został przeniesiony służbowo do pracy w Komendzie Chorągwi ZHP w Bydgoszczy, gdzie pełnił funkcję kierownika referatu Harcerskiej Służby Informacyjnej, następnie kierownika Wydziału Obozów i Turystyki. Po odbyciu kursu podharcmistrzowskiego w Sopocie – został zastępcą komendanta chorągwi, a po ukończeniu kursu harcmistrzowskiego w Ośrodku Szkoleniowym ZHP na Głodówce koło Zakopanego – z dniem 1 maja 1961 roku objął funkcję komendanta Chorągwi ZHP w Bydgoszczy. W latach 1964-1973 był także członkiem Władz Naczelnych ZHP (członek CKR ZHP w latach 1964 – 1968 i Rady Naczelnej ZHP w latach 1968 – 1973). Dnia 1 maja 1969 roku przyjął propozycję władz oświatowych i objął stanowisko dyrektora Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Bydgoszczy, gdzie pracował, aż do emerytury czyli do 1984 roku. Praca ta związana była z kierunkiem ukończonych studiów pedagogicznych (Liceum Pedagogiczne w Inowrocławiu oraz pedagogika i oświata dorosłych na Uniwersytecie Warszawskim). Ukończył też dwuletni kurs dla pracowników bibliotek uzyskując dyplom Ministra Kultury i Sztuki w tym zakresie.
Wcześniej, bo w roku 1978 stworzył Salę Tradycji ZHP w Harcerskim Ośrodku Wodnym w Funce i przez wiele lat był jej kustoszem. W tym małym drewnianym funkowskim domku zostawił „kawał serca”.
Ponadto w latach 1962-1985 był członkiem Wojewódzkiej Komisji Historii Ruchu Młodzieżowego, a w latach 1981-1985 – przewodniczącym Komisji Historycznej Komendy Chorągwi ZHP.
Po przejściu na emeryturę w dh. Janku odezwał się niespokojny duch harcerski, zacięcie historyka i fotografa, czyli nadal realizował swoje zainteresowania. Społecznie prowadził pracownię fotograficzną dla młodzieży w IV Liceum Ogólnokształcącym w Bydgoszczy. Taką samą zorganizował w bydgoskim Młodzieżowym Domu Kultury nr 3 – a kilku jego wychowanków stało się znanymi fotografami w regionie i kraju. Współpracował z redakcjami prasowymi: „Dziennika Wieczornego”, „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” czy „Naszym Zdaniem”, zamieszczając na ich łamach zdjęcia z życia regionu Kujaw i Pomorza. Z wielką przyjemnością działał w Kujawsko-Pomorskim Towarzystwie Kulturalnym – w Towarzystwie Miłośników Miasta Szubina. Pomagał w organizacji Izby Tradycji ZHP w Domu Harcerza w Szubinie, Izby Pamięci Narodowej oraz Muzeum Ziemi Szubińskiej w Szubinie. Ponadto, przez wzgląd na rodzinne tradycje, od chwili powołania przy tym Muzeum koła Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 został jego członkiem. Aktywnie działał w Kujawsko-Pomorskim Oddziale Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego.
Druh Janek, za swoją działalność harcerską, oświatową i aktywność harcerską otrzymał następujące wyróżnienia:
- Odznaka Przyjaciel Dziecka,
- Odznaka Tysiąclecia Państwa Polskiego,
- Honorowa Odznaka Ofensywy Zuchowej,
- Srebrny Krzyż Zasługi,
- Medal Pamiątkowy Miejskiej Rady Narodowej w Toruniu,
- Złota Odznaka Zasłużony Działacz Ligii Obrony Kraju,
- Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego,
- Honorowa Odznaka Za Zasługi dla ZHP,
- Medal XXX-lecia Polski Ludowej,
- Zasłużony Działacz Frontu Jedności Narodu,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal Honorowy ZSMP,
- Odznaka Za Zasługi dla ZSMP,
- Odznaka Honorowa za szczególne zasługi dla rozwoju Województwa Bydgoskiego,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
- Złoty Krzyż Za Zasługi dla ZHP,
- Medal Pamiątkowy za długoletnią aktywną działalność na rzecz Harcerstwa Bydgoskiego,
- Odznaka Honorowa Za Zasługi dla miasta Bydgoszczy,
- Brązowy Medal Za Zasługi dla Obronności Kraju,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Medal Za Zasługi dla ZHP,
- Złota Odznaka Bydgoskiego Towarzystwa Fotograficznego,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Medal Za Zasługi w budowie Daru Młodzieży,
- Medal Okolicznościowy Zakładów Graficznych w Bydgoszczy,
- Tytuł Członka Honorowego Bydgoskiego Towarzystwa Fotograficznego,
- Medal Okolicznościowy XX-lecia Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy,
- Odznaka Za Zasługi dla Harcerstwa Ziemi Toruńskiej,
- Medal Honorowy 60-lecia Szarych Szeregów,
- Medal Honorowy z okazji 80-lecia Harcerstwa w Bydgoszczy,
- Medal Pamiątkowy Marszałka Województwa Wielkopolskiego wydany z okazji 85 rocznicy Powstania Wielkopolskiego,
- Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.
Harcmistrz Jan Głodek do ostatnich dni swojego życia pełnił służbę i brał czynny udział w życiu naszego hufca. Całym swym życiem dawał świadectwo wartościom, zawartym w Prawie Harcerskim. Dla wielu z nas na zawsze pozostanie wzorem do naśladowania. Odszedł wspaniały wychowawca, harcerz wierny ideałom, przyjaciel i pełen troski o podwładnych przełożony.
W mojej pamięci jawi się zmarły autentyczny. Radosny i uśmiechnięty człowiek odnoszący sukces w życiu, przed którym, tak się wydawało, jest wiele lat szczęśliwego życia.
Żegnaj Druhu Janku. Cześć Twojej pamięci.
Spoczywaj w pokoju Druhu!
Czuwaj!
„Przy innym ogniu, w inną noc – do zobaczenia znów…”
Autor tekstu: hm. Waldemar Dolata
